استاندارد جوشکاری میلگرد

منظور از جوشکاری میلگرد، ایجاد اتصال و شیوه‌های  وصله نمودن میلگرد است. قسمت اعظم کاربرد جوشکاری میلگرد‌ها، در ساختمان‌هایی با ارتفاع بالا هستند. به همین سبب به جهت بهره‌مندی بهینه‌تر از میلگرد‌ها در بتن باید، به میزان مورد نظر برسند و در روند ساختار بتنی سازه جای گیرند. برقراری اتصال جوشی به جهت افزایش یافتن سایز طولی میلگرد‌ها، یکی از این روندهای کارآمد است. ناگفته نماند که جوش‌پذیری در میلگردهای مختلف به یک شیوه منحصر نمی‌گردد. در این مبحث سعی داریم به ابعاد متعدد و دخیل در استاندارد جوشکاری میلگرد بپردازیم تا ایمنی بیشتری را در این روند تجربه نمایید.

استاندارد جوشکاری میلگرد به چه مواردی اشاره دارد؟

بدون شک در زمان انجام جوشکاری بر روی میلگرد‌ها، باید ایمنی لازم رعایت گردد تا علاوه‌‌بر ارتقا میزان ایمنی، محصول مدنظر به بهترین شکل ممکن آماده شود. به همین سبب استاندارد جوشکاری میلگرد را در موارد زیر تقسیم بندی خواهیم نمود:

• به جای نماندن سرریز در قسمت جوش‌ها
• عدم وجود کمترین میزانی از آلودگی در قسمت جوش میلگرد‌ها
• پوشش دادن همه حفره‌های ایجاد شده به واسطه جوش
• برقراری اتصال کامل میان جوش و فلز پایه به واسطه ذوب
• به جا نماندن کمترین آثاری از بریدگی‌های که دارای عمق بالای ۱ میلی‌متر است
• انجام جوش میلگردهایی که دارای اندازه بیش از ۱۰ سانتی متر هستند، از طریق فورجینگ
• انجام پروسه جوشکاری لب‌به‌لب، در میلگرد‌هایی با سایز ۶ تا ۳۶ سانتی‌متر
• عدم انجام جوشکاری روی میلگرد‌های نورد شده

جوش میلگرد به چند صورت، انجام می‌پذیرد؟

هر نوع جوش میلگرد هم به کمک قوس الکتریکی و هم  گاز اکسی استیلن انجام می‌‌پذیرد. البته بهتر است تا با تمامی روش‌های که توام با استاندارد جوشکاری میلگرد است، آشناییت یابیم:

جوشکاری سربه‌سر مستقیم

جوشکاری سربه‌سر مستقیم برای میلگردهایی قابلیت اجرا دارد که قطر آن‌ها از بیشتر  از ۱۹ میلی‌متر برآورد گردد.

جوشکاری فورجینگ یا سربه‌سر تحت‌فشار

در جوشکاری فورجینگ، میلگردها یا قسمتی که قرار است به میلگرد اتصال یابد، به‌ واسطه حرارت ایجاد گشته به وسیله گاز اکسی استیلن و در دمایی نزدیک به ۱۲۰۰ تا ۱۳۰۰ درجه سانتی‌گراد ذوب ‌می‌گردد و بعد از آن به وسیله فشار هیدرولیکی، ۲ تکه‌ای که ذوب گشته است را در فاصله کمتری از هم قرار می‌دهد‌. قبل از انجام جوشکاری میلگردها از این طریق، نیاز است تا یک نمونه جوشکاری شده از لحاظ میزان خمی و کشش، به کمک آزمون‌های مخرب و غیر مخرب، مورد بررسی قرار گیرد.

جوش سربه‌سر غیرمستقیم

در این نوع جوش میلگرد از مقاطع فولادی چون ورق سیاه و نبشی در قالب پشتیبان جوشکاری و تقویت‌کننده بتن بکار گرفته می‌شود.

اتصال پوششی جوش شده

این روش در تضاد کامل با شیوه سربه‌سر مستقیم، قرار دارد و برای میلگردهایی کارآیی خواهد داشت که دارای قطری کمتر از ۱۹میلی‌متر است. در این روش میلگردها در زمان جوشکاری، تا میزان هرچند اندکی با هم  همپوشانی دارند.

کدام میلگرد را می توان جوشکاری کرد؟

زمانی می‌توان در باب قابلیت و عدم قابلیت جوشکاری در میلگردها سخن به میان آورد که مقدار میزان کربن موجود در میلگردها بررسی و مشخص گردد. پیش از آنکه از فاکتورهای حاکم در استاندارد جوشکاری میلگرد آگاهی یابید؛ نیاز است بدانید که امکان جوش‌پذیری در همه‌ی میلگردها ممکن نیست. زمانی یک میلگرد امکان پذیرش جوش را دارا است که مقدار کربن موجود در آن  از 51 درصد مواد تشکیل دهنده آن، کمتر باشد. بنابر این اوصاف به هر میزانی که کربن در میلگرد روند کاهشی را طی کند، پذیرش جوش در نمودار صعودی قرار می‌گیرد. هر چقدر کمتر باشد فولاد آن قابلیت جوش پذیری بیشتری را خواهد داشت. از عوامل مهمی که باعث می‌شود جوشکاری میلگرد صورت گیرد روش تولید آن، ترکیب شیمیایی فولاد و همچنین قطر یا سایز میلگرد است. باید دو نکته را در رابطه با جوش پذیری و جوشکاری میلگرد در نظر بگیریم. نکته اول میزان کربن معادل در آن و دومی ساختار متالوگرافی میلگرد است.

سخن پایانی

میلگرد یا همان آرماتور فولادی در گروه متریال ساختمان‌سازی قرار می‌گیرد و کاربرد وسیعی را در این حوزه به خود اختصاص داده است. وابسته به ضوابط  حاکم در ساختمان سازی، انجام این پروسه باید دارای  استحکام، شکل پذیری و همینطور جوش پذیری مورد تایید باشد. به همین سبب در این مبحث به شکل جامع به بررسی تمام ابعاد دخیل استاندارد جوشکاری میلگرد پرداختیم.